İstismar...

Sadece cinsel saldırı değildir istismar...

En az ona denk bir sürü istismar var hayatımızda...

Bu, en iğrenci tabii ki...

Bu en affedilmezi...

Ama iyi niyetin...

Sadakatin...

Sevginin...

Güvenin...

Emanetin...

Vicdanın istismarı yok mu?

Var...

Hem de o kadar çok ki...

İnsan neden yalnızlaşıyor ve kalabalıklardan kaçıyor?

Neden bırakın arkadaşına arkadaş katmayı, neden elindekini tutamıyor?

Çünkü bencillik genlerimize, iliklerimize işlemiş...

'Veren' bulduğumuz anda istila başlıyor...

Adım adım da değil...

Vampir gibi bile değil...

Adeta bir Kurt Adam gibi...

Vampir gibi azar azar kanını içip yaşamasına müsaade etmiyor istismarcılar...

Kurt Adam gibi paramparça ediyor...

Etlerini kemiklerinden sıyıramıyor...

Yapıyor, yapamasa da teşebbüs ediyor...

Teşebbüs halinde kalbine kazık yerse ve yaşarsa, amansız bir düşman oluyor....

Çevrenize bir bakın...

Sizden uzaklaşan, uzaklaştıklarınız, sizden bir şey alamayanlar veya alamayacaklarını anlayanlardır...

Çok güzel bir söz değil mi:

'Birisi sizden gidiyorsa, ya alacağını almıştır, ya da alamayacağını anlamıştır.'

Giden selametle gider, gelen gidenin cezasını çeker...

Kısacası...

Yarım hikaye yoktur, o hikaye o kadardır...

Ve istismarcı, her zaman kendisine bir kurban bulur, gerçekten kurbanın kendisi olduğunu anlamadan...

O, kendi kurnazlıklarının, arsızlıklarının, aymazlıklarının ve hırslarının kurbanıdır...

Allah, hepimizi affetsin...

Amin...