Hindistan'da Batıl İnanç: Cadı Avı!

"Birinin midesi ağrıyorsa suçlu bendim. Baş ağrısı varsa suçlu bendim. Evimin önünde durup 'Bizi üzen cadı bu' diye bağırırlardı"

Hindistan'da cadılıkla ilgili batıl inançlar etkisini sürdürüyor. Ülkenin özellikle orta ve doğu bölgelerinde kadınlar, cadı oldukları gerekçesiyle saldırıya uğruyor.

New York Times (NYT), "Hindistan eski bir musibeti ortadan kaldırmaya çalışıyor: Cadı avı" başlığını attığı haberinde konuyu mercek altına aldı. Gazete, saldırıya uğrayan bazı kadınların görüşlerine yer verirken bu saldırılara karşı ne tür adımlar atıldığını okurlarıyla paylaştı.

Hindistan Ulusal Suç Kayıtları Bürosu verilerine göre 2010'la 2021 arasında 1500'den fazla yurttaş, cadı olduğu gerekçesiyle öldürüldü. Haberde cadı damgası yapıştırılan kadınların tırnaklarının söküldüğü, dışkı yemeye zorlandığı ve çıplak şekilde teşhir edildiği yazıldı. Bazı kadınlar yakıldı ya da linç edildi. 

"Cadılar" tarihte mahsulde sorun meydana gelince, kuyu kuruyunca veya bir kişi hastalanınca suçlanıyordu. Mağdurlara destek veren kişiler, NYT'ye bu tür batıl inançların devam ettiğini söyledi. Ancak büyücülük suçlamalarının artık genellikle kadınlara baskı uygulamak için bir araç haline geldiği vurgulandı.

Örneğin ülkenin doğusundaki Carkhand eyaletinde yaşayan Durga Mahato, 2021'de "cadı" olduğu gerekçesiyle saldırıya uğradı. Saldırganlar, 26 yaşındaki kadını yaklaşık iki saat dövdükten sonra bıraktı. 

Mağdur, NYT'ye cadılık iddiasının yaşadığı köyün ileri gelenlerinden birinin cinsel birliktelik tekliflerini reddetmesinin ardından ortaya atıldığını söyledi. Adı açıklanmayan adamın yanı sıra onun kardeşi, eşi ve kızı, cadı ilan ettikleri Mahato'ya saldırdı.

Mahato ve eşi Nirmal Mahato, saldırının ardından polise şikayette bulundu. 4 saldırgan hakkında cadı avı karşıtı yasalar kapsamında dava açıldı. Adam ve erkek kardeşi birkaç ay hapiste kaldıktan sonra kefaletle serbest kaldı.

Ancak talihsiz kadının, cadı damgası yedikten sonra köyün göletinde yıkanması ve çeşmeden su alması yasaklandı. Mahato'nun köye girmesini önlemek için evinin etrafına çit örüldü. 

Mahato, bir inek ölünce bile kendisinin suçlandığını ve artık sadece birkaç kişinin kendisiyle konuştuğunu belirtti:

Ne yanlış yaptım da Tanrı bana bu kadar büyük bir ceza verdi? Üç küçük çocuğum var bu yüzden intiharı düşünmeye cesaret edemiyorum.

Yasalar çıkarıldı

Hindistan'da pek çok eyalet, cadı avı karşıtı yasalar çıkardı. Assam'da saldırganlara müebbet hapis cezası verilebiliyor. Orissa gibi diğer eyaletlerde halkın daha duyarlı hale gelmesi için bazı yerlere anıt dikildi.

Carkhand'da ise farkındalığı artırmak için sokak tiyatrosu gibi etkinlikler düzenleyen "cadı avı önleme ekipleri" görevlendirildi. Köylerde kurulan komiteler, şiddet mağdurlarına yardım ediyor. 

Ancak yetkililerin bu desteği zayıf kalabiliyor. Kadın hakları için çalışmalar yürüten Partners for Law in Development adlı örgütün kurucusu Madhu Mehra, Carkhand dahil üç eyalette polislerin cadı avında genellikle sadece cinayet ya da cinayete teşebbüs vakalarına müdahale ettiğini gördüklerini söyledi. Bunun ve yerleşik inançları değiştirmenin zorluğunun, cadı avının devam ettirdiği düşünülüyor.

NYT, Mahato'nun da en iyi yardımı devletten değil Chhutni Mahato adlı başka bir cadı avı kurbanından aldığını yazdı. Mahato, iki hafta hastanede kaldıktan sonra aynı soyadını taşıyan Chhutni Mahato'yla teyzesi aracığıyla temasa geçti ve haftalarca onun evine sığındı. 

Chhutni Mahato'nun yardım ettiği kişilerden Dukhu Majhi da "komşularının beklentisine uymadığı için" cadılıkla suçlandığını söyledi. Majhi, köylülerin, eşi işi sebebiyle uzaktayken "normal bir kadının ormanın derinliklerinde küçük çocuklarıyla nasıl tek başına yaşayabildiğini" anlayamayınca kendisini cadı olarak damgaladığını söyledi:

Birinin midesi ağrıyorsa suçlu bendim. Baş ağrısı varsa suçlu bendim. Evimin önünde durup 'Bizi üzen cadı bu' diye bağırırlardı.

Talihsiz kadın, Temmuz 2022'de köylülerin kendisini baltalara kovaladığını ve evine girmeye çalıştığını belirtti.

Majhi, eşi ve çocuğuyla polise gitse de soruna bir çözüm bulamadı. Aile bunun ardından Chhutni Mahato'nun evinde sığındı ve daha sonra başka bir bölgeye taşındı.