Bebeklerin Anlamsız Seslerinin Gizemi Çözüldü!

Bebeklerin çıkardığı anlamsız seslerin aslında konuşmaya hazırlık amacı taşıyor olabileceği bulundu. 

Yaşamın ilk yılında bebekler hem başkalarına karşılık verirken hem de kendi kendilerine birtakım sesler çıkarıyor. Bu sesler kulağa anlamsız gelse de yeni bir araştırmaya göre konuşmak için gereken ses kontrolünü sağlamaya yarıyor olabilirler.

PLOS One adlı hakemli dergide dün yayımlanan çalışmayı yürüten ekip, bu seslerin çoğunlukla üç kategoriden birinde yer aldığını saptadı: vokant denen sesli harf benzeri olanlar, ciyaklamalar ve homurtular. 

Araştırma kapsamında İngilizce öğrenen 130 bebeğin, bakımından sorumlu kişiler tarafından alınan ses kayıtları incelendi. Araştırmacılar her bir bebeğin, doğumdan itibaren 13 ay boyunca alınan kayıtlarından 5'er dakikalık 21 parça seçti. 

Bilim insanları kayıtların yüzde 60'ından fazlasında bebeklerin ya ciyaklama ya da homurtu seslerini gruplar haline çıkardığını kaydetti. Araştırmacılar makalede şöyle yazdı:

Mevcut kayıtların tamamı değerlendirildiğinde, anlamlı bir ciyaklama ya da homurtu kümelenmesi vakası göstermeyen tek bir bebek bile yoktu.

Seslerin bu şekilde gruplanmasının her yaştaki bebekte görülmesi, ses çıkarmayla ilgili  denemelerin yaşamın başından beri var olduğuna işaret ediyor. Araştırmacılar "Bebekler sadece spontane bir şekilde konuşma benzeri sesler üretmekle kalmıyor, aynı zamanda yaşamın ilk aylarından itibaren farklı ses türlerini aktif şekilde keşfedip uyguluyor" diye belirtiyor.

Öte yandan 3 ila 4 aylık dönem, ciyaklama veya homurtu kümelenmesinin en düşük olduğu zamandı. Bebeklerin dudaklarıyla sesli ve sessiz harfleri çıkarmaya başladığı ses oyununun bu dönemde başladığı düşünüldüğünden, araştırmacılar bu bulgunun şaşırtıcı olduğu görüşünde. 

Makalenin başyazarı Dr. Hyunjoo Yoo, daha önceki çalışmaları örnek göstererek bebeklerin bakımını üstlenen kişilerin bu sesleri taklit ederek çocuğun ses repertuarına katkıda bulunmasını öneriyor:  

Bu nedenle bakımı üstelenen kişilerin ciyaklama, vokant ve homurdanmayı taklit ederek bebekleriyle daha fazla etkileşime girmeye çalışmasının bebeklere fayda sağlaması mantıklı görünüyor.